ในอดีต… โครงสร้างการทำงานขององค์กรโดยทั่วไปจะถูกออกแบบให้ “คน” รับผิดชอบงานที่ถูกแบ่งปันจัดสรรให้ต้องไปทำตาม “หน้าที่” ซึ่งทั้งหมดจะทำให้เกิด “ขั้นตอนการทำงานตามลำดับ” ที่ต้องส่งต่องานจากคนรับผิดชอบหน้าที่หนึ่ง ไปให้คนอีกหน้าที่หนึ่งรับผิดชอบต่อ จนกว่างานนั้นจะถูกจัดการให้ “เสร็จสิ้น” ซึ่งโดยทั่วไปก็จำเป็นจะต้อง “รันงาน” ผ่านทุกขั้นตอนจนครบ ซึ่งก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากนอกจาก “คิวงาน” ที่บ่อยครั้งไปติดขัด และ หยุดรอที่บางขั้นตอนในหน้าที่รับผิดชอบของบางคนในองค์กร
ปัญหาก็คือ… คิวงานรอนี่เองที่กลายเป็นอุปสรรคด้านประสิทธิภาพขององค์กร และปัจจุบันยังได้กลายเป็นจุดอ่อนต่อ “ความสามารถในการปรับตัว” เพื่อให้เท่าทันสถานการณ์ที่เป็นปัจจุบัน ซึ่งจำเป็นจะต้อง “ยืดหยุ่นได้ง่าย–เปลี่ยนแปลงได้เร็ว” เพื่อให้ทันการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นแวดล้อมตลอดเวลา… ซึ่งถ้ามีสิ่งที่ต้องเปลี่ยนแปลง แต่ไม่มีใครในองค์กรมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบโดยตรง องค์กรแบบที่ทำงานกันตามหน้าที่ก็ย่อมเปลี่ยนอะไรไม่ได้ และ ต้องอยู่กันไปแบบเดิมๆ ให้ดีที่สุดเท่านั้น
การเตรียมโครงสร้างการทำงานขององค์กรยุคใหม่ที่เต็มไปด้วยสถานการณ์แบบ VUCA ซึ่งมีความไม่แน่นอนอยู่ในความซับซ้อนคลุมเครือเกือบตลอดเวลาอย่างในปัจจุบัน… แนวคิดการเตรียมโครงสร้างการทำงานแบบ Agile หรือ อาไจล์ จึงถูกแนะนำให้ใช้กับโครงสร้างการทำงานยุคใหม่ ซึ่งเป็นแนวคิดการทำงานที่ใช้ได้ผลดีกับการทำงานของนักพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ที่ “คิวงาน” รอกันแทบไม่ได้เลยในทีม และ “หน้างาน” ก็มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา โดยทีมพัฒนาซอฟท์แวร์คอมพิวเตอร์จำเป็นจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับการปรับเปลี่ยน แก้ไข จนถึงขั้นรื้อทำใหม่ 80%–90% ก็ยังต้องพร้อม
ประเด็นก็คือ… โครงสร้างการทำงานแบบอาไจล์ที่ถูกพูดถึงในองค์กรส่วนใหญ่ “ที่คนในองค์กร” ยังทำหน้าที่อยู่เหมือนเดิม… วัฒนธรรม และ ธรรมเนียมปฏิบัติในองค์กรยังเหมือนเดิม… งานใน “หน้าที่” ของคนส่วนใหญ่ในองค์กรยังล้นมือจนมี “คิวงาน” อยู่กับตัวเกือบทุกคนยิ่งกว่าเดิม… คนในองค์กรส่วนใหญ่ยังทำงานแทนกันไม่ได้ดี และ คนในองค์กรส่วนหนึ่งยังเกี่ยงงาน ผลักภาระ ดองงาน ยกสาเหตุความบกพร่องให้เพื่อร่วมงาน… รวมทั้งการช่วยงานคนอื่นจนงานตัวเองไม่เสร็จก็ต้องรับภาระ และ ผลกรรมเอาเอง… คงยากที่จะข้ามไปเตรียมองค์กรให้ทำงานแบบอาไจล์ หรือ เตรียมประกาศใช้วัฒนธรรมการทำงานแบบอาไจล์ได้ในเร็ววัน
ในฐานะที่เป็นคนเขียนโค้ดมานาน และ ทำงานกับโปรแกรมเมอร์มามากพอสมควร และ รู้จัก Agile และ Scrum มาตั้งแต่ยุคประกาศ Agile Manifesto… โดยส่วนตัวเชื่อว่าการทำงานแบบอาไจล์เป็น “วัฒนธรรมการทำงาน” ที่ต้องออกแบบเฉพาะให้สอดคล้องกับบริบทของทีม และ องค์กร… โดยเฉพาะการออกแบบให้สอดคล้องกับทรัพยากรทั้งหมดภายใต้การมอบหมาย “ความรับผิดชอบ” แทนการมอบหมาย “หน้าที่” ให้แก่ทีมทำงาน…
ส่วนรายละเอียดเรื่องการเลือก Project Management Platform อันไหนดี… ทำงานทางไกลอย่างไรดี… กำหนดเวลางานอย่างไรดี… ช่วงงานเร่ง งานชุก งานด่วนจะจัดการอย่างไรดี… ข้อมูล ความลับ และ ทรัพย์สินขององค์กรแต่ละแบบต้องจัดการอย่างไรดี และ คำถามร้อยแปดในการเตรียมทีม และ องค์กรให้อาไจล์ที่สุดนั้น… โดยส่วนตัวคิดว่าแม้แต่ยกตัวอย่างก็คงทำให้เข้าใจได้ไม่ง่าย เว้นแต่จะมีข้อมูลเพียงพอที่จะวิเคราะห์ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับ “ความคล่องตัว” แบบการทำงานในสไตล์ Agile และ Scrum… โดยส่วนตัวจึงแนะนำให้เริ่มต้นที่การหาวิธีทำงานให้คล่องตัวที่สุดให้เจอ ก่อนจะตามไปด้วยการมอบหมายความรับผิดชอบ!
References…
