ในโลกธุรกิจที่พลวัตร และ การเปลี่ยนแปลงอย่างสร้างสรรค์ถูกแสวงหาจากทุกๆ ความเป็นไปได้ เพื่อนำใช้เป็นพลังพิเศษในการขับเคลื่อนองค์กรที่ชัดเจนผ่านการพิสูจน์มายาวนานว่า… ความคิดสร้างสรรค์สามารถขับเคลื่อนความได้เปรียบเหนือการแข่งขันได้จริงในหลากหลายมิติ… เพียงแต่การแสวงหาความคิดสร้างสรรค์สำหรับคนส่วนใหญ่ถือว่าเป็นเรื่องไม่ง่าย และ หลายคนเลือกตัดสินใจที่จะข้ามผ่าน “ความคิดสร้างสรรค์ที่ถูกให้ค่า” ว่าเป็นความคิดประหลาด บ้าบอ งี่เง่า ไร้สาระ และ หลุดโลกที่ “ไม่อยากเปลืองตัวด้วย” โดยเฉพาะหลายคนที่อยู่เหนือสุดในกลไกการตัดสินใจของทีม และ องค์กร
นักเขียน และ นักวิชาการด้านการศึกษายุคใหม่อย่าง George F. Kneller ได้ตั้งข้อสังเกตุถึงการค้นหาความคิดสร้างสรรค์เอาไว้ว่า… องค์ประกอบส่วนใหญ่ของความคิดสร้างสรรค์จะเป็นการจัดวาง และ ลำดับสิ่งที่เรารู้ใหม่ เพื่อค้นหาสิ่งที่เรายังไม่รู้ โดยพิจารณาซ้ำ และ หาให้พบสิ่งที่ได้มองข้ามไป
ประเด็นก็คือ… ความคิดสร้างสรรค์ที่ค้นพบจะถูกใช้ “แก้ปัญหา” บางอย่างในระบบนิเวศองค์กรทั้งเพื่อเพิ่มโอกาส และ ทำลายอุปสรรคอย่างสำคัญ… ดังนั้น คุณค่าของความคิดสร้างสรรค์จึงขึ้นอยู่กับความเป็นไปได้ในการใช้ความคิดสร้างสรรค์ทุกครั้ง ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับ “คิดออก หรือ คิดไม่ออก” ที่ส่วนใหญ่มักจะคิดออกเสมอ… แต่จะทำได้อย่างที่คิดมั๊ยจะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง และ ส่วนใหญ่ก็มักจะมี “ค่าใช้จ่าย” ที่จะต้องพิสูจน์ความคิดสร้างสรรค์เหล่านั้นว่าทำได้มั๊ย
แง่มุมที่น่าสนใจเกี่ยวกับ “การนำเสนอ และ การนำใช้ความคิดสร้างสรรค์” ทั้งในทีม และ ในองค์กรที่ต้องคำนึงถึงก็คือ ความคิดสร้างสรรค์มักจะเป็นส่วนหนึ่งของเงื่อนไขความขัดแย้งบาดหมางภายในทีม หรือ ภายในองค์กรอย่างสำคัญเมื่อไอเดียสร้างสรรค์ “ถูกเลือกใช้ และ ถูกวิพากษ์วิจารณ์” โดยเฉพาะการวิพากษ์วิจารณ์ที่ไม่สร้างสรรค์ และ กระทบถึงอัตตาของคนที่เกี่ยวข้อง… ยิ่งผู้นำไร้ภาวะการนำ และ ทักษะในการแลกเปลี่ยนความคิดสร้างสรรค์ด้วยแล้ว… นอกจากจะไม่ได้เจอโอกาส หรือ ผลตอบแทนที่เหมาะสมจากความคิดสร้างสรรค์แล้ว… ความคิดสร้างสรรค์ก็อาจกลายเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบบางอย่างในทีม หรือ ในองค์กรก็ได้
References…
