หลายท่านที่เคยมีประสบการณ์ต้องสอบเอาคะแนนภาษาอังกฤษ ไปใช้เรียนต่อหรือสมัครงานคงจะคุ้นเคยกับการสอบ TOEFL กันดี โดยเฉพาะการสอบ TOEFL iBT หรือการสอบผ่านอินเตอร์เน็ต หรือสอบออนไลน์ที่ TOEFL ใช้มาตั้งแต่ต้นปี 2000 ซึ่งได้รับการยอมรับอย่างสูงว่าผลการสอบ สามารถวัดระดับความรู้ภาษาอังกฤษได้แม่นยำไม่ต่างจากการสอบ ณ ศูนย์สอบแบบ Paper Based Test ที่เคยใช้มาก่อนหน้านี้
ประเด็นก็คือ… สถาบันประเมินทักษะความรู้ภาษาอังกฤษที่ได้รับการยอมรับทั่วโลกอย่าง TOEFL ระบุว่า… พวกเขาใช้หลักการออกข้อสอบที่เรียกว่า Principle of Evidence Centered Design ในการสร้างข้อสอบ… ซึ่งหลักการนี้ใช้เทคนิคกำหนดเป้าหมายทักษะหรือความรู้ที่ต้องการวัดให้ชัดเจน แล้วหาวิธีพิสูจน์และยืนยันให้เป็นที่ประจักษ์ว่าผู้สอบมีทักษะและความรู้ในกรอบเป้าหมายที่ต้องการประเมิน
หลักการง่ายๆ แค่นี้แหละครับ… แต่!
TOEFL เริ่มพัฒนากรอบการออกแบบข้อสอบตามหลักนี้ในปี 2005 เพื่อใช้กับ TOELE iBT โดยเฉพาะ โดยมี State-of-The-Art Research หรือใช้งานวิจัยที่ก้าวหน้าถึง 4 แนวทางเป็นฐานในการสกัดเอาเป้าประสงค์ที่ต้องการวัดออกมาก่อนการสร้างข้อสอบ ได้แก่
- The nature of academic language ability. หรือคุณลักษณะความสามารถทางภาษาเชิงวิชาการ
- Innovative academic test tasks. หรือนวัตกรรมการทดสอบเชิงวิชาการ
- Advanced measurement theories and models. หรือทฤษฎีและแบบจำลองการวัดขั้นสูง
- The test’s potential impact on English language learning and teaching. หรือ การทดสอบหาผลสะท้อนต่อการเรียนการสอนด้วยภาษาอังกฤษ
หลักการและขอบเขตคร่าวๆ ของการออกข้อสอบวัดระดับของ TOEFL ก็มีเผยแพร่อยู่ประมาณนี้ครับ… ซึ่งก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรซับซ้อน แต่ความแม่นยำและเชื่อถือได้จนได้รับการยอมรับทั่วโลก ทั้งฝั่งเอกชนและฝั่งวิชาการของผลสอบ TOEFL ทำให้ผมคิดว่า… แนวทางการออกข้อสอบของ TOEFL ควรที่นักการศึกษาและครูอาจารย์บ้านเราจะเรียนรู้และเอาอย่าง เพื่อสร้างมาตรฐานที่เชื่อมั่นได้แบบนี้ให้เกิดกับแวดวงการศึกษา ที่หลายฝ่ายคุ้นชินอยู่แต่กับรูปแบบการศึกษาที่มุ่งจัดการคน มากกว่าจัดการความรู้ ที่สะท้อนผ่านการจัดการชั้นเรียนเหมือนการฝึกทหาร ที่เหมาะสมกับบริบทหนึ่ง ในขณะที่ความหลากหลายของบริบทในมิติอื่นถูกละเลยจนระบบการศึกษาของชาติอ่อนแออย่างที่ทราบๆ กัน
บริบทไหนบ้าง… มิติไหนบ้าง หลายท่านคงนึกออก และผมขอข้ามที่จะวิพากษ์ลงลึกให้เคืองกันเยอะกว่านี้
กลับมาดูเรื่อง Evidence Centered Design กันต่อครับ!
รายงานการวิจัยเรื่อง A Brief Introduction to Evidence-centered Design จาก Princeton University โดย Dr.Robert J. Mislevy ผู้เชี่ยวชาญการวัดผลการศึกษาและสถิติจาก University of Maryland ร่วมกับ Dr.Russell G. Almond และ Dr. Janice F. Lukas จาก Educational Testing Service, Princeton University… ซึ่งบทคัดย่อของงานชิ้นนี้ชี้ว่า
การออกแบบการประเมินแบบยึดหลักฐานเชิงประจักษ์เป็นศูนย์กลาง หรือ Evidence-Centered Assessment Design หรือ ECD เป็นวิธีการสำคัญในการสร้างระบบการศึกษา ด้วยการใช้ Conceptual Assessment Framework หรือ CAF ร่วมกับ Four-Process Delivery Architecture for Assessment Delivery Systems หรือระบบนำส่งผลการประเมินด้วยสถาปัตยกรรมระบบ 4 ขั้นตอน… ซึ่งขบวนการส่งมอบผลการประเมินหรือผลสอบ จะมีวงจรข้อมูลหรือ Loop ของการประมวลผลและวิเคราะห์ร่วมด้วย ซึ่งจะสามารถระบุคุณลักษณะของทักษะ ความรู้ ความสามารถและบทบาทที่สืบเนื่องของทักษะและความรู้ที่มีและพิสูจน์ได้ โดยผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมด ยังเป็นกลไกหลักในสถาปัตยกรรมการประเมินและส่งต่อในระบบด้วย… ซึ่งนักวิจัยยืนยันว่า ทั้งหมดไม่ใช่ของใหม่ แต่เป็นการต่อยอดการวัดผลแบบดั้งเดิมด้วยหลัก Psychometric Models หรือโมเดลการประเมินด้วยมาตรวัดเชิงจิตวิทยา และ Latent Class Models หรือโมเดลถอดค่าแฝงจากผลการทดสอบ โดยอิงกฏ Probability-Based Reasoning หรือ หลักเหตุปัจจัยแห่งความน่าจะเป็น… ในอนาคตอันใกล้นี้ เราคงได้เห็นการพัฒนาไปใช้ AI หรือ Artificial Intelligence ใน Four-Process Delivery Architecture for Assessment Delivery Systems โดยเฉพาะกลไกทั้ง 4 ของระบบ
สิ่งที่ผมอยากเรียนไว้ตรงนี้ก็คือ Four-process Delivery Architecture for Assessment Delivery Systems ต้องเรียนไว้ตรงไปตรงมาว่า ผมรู้ไม่มาก และเคยพยายามใช้กับงานวิจัยแบบบูรณาการร่วมกับทฤษฎีอื่น ซึ่งเป็นโมเดลเชิงคณิตศาสตร์และสถิติในรูป Algorithm ที่ไม่ได้สนใจจะอ้างอิงและจริงจังกับ Four-process Delivery นัก จึงอ้างได้ไม่เต็มปากว่ามีประสบการณ์… และการสืบค้นช่วงสั้นๆ ก่อนการเขียนบทความตอนนี้… ผมเจอข้อมูลการประยุกต์ใช้ในแต่ละกรณีไม่เหมือนกันเลย… จึงขออนุญาตติดค้างประเด็นนี้ไว้เท่านี้ก่อน… หรือท่านใดมีเอกสารหรือกรณีศึกษาจะแบ่งปันก็ยินดีมากครับ… ท่านฝากผ่าน Line @reder มาจะขอบพระคุณอย่างสูง… ส่วนที่ผมปันตอนนี้คือลิงค์งานวิจัยที่อ้างถึง อยู่ใต้อ้างอิงครับสำหรับท่านที่สนใจ… ซึ่งข้อมูลที่นำเสนอไปตอนต้นก็เป็นเพียงข้อมูลบางส่วนจากรายงานการวิจัยบวกกับพื้นความเข้าใจส่วนตัวของผมเท่านั้น
ประเด็นในวันนี้จึงเรียนไว้แบบนี้ครับว่า… การสร้างแบบประเมินมาตรฐานเดียวกับ TOEFL สำหรับใช้เป็นแกนหลักในการประเมินความรู้ของคนที่ได้รับการยอมรับ… น่าจะเป็นมิติที่ดีที่สุดในการปฏิรูปการศึกษา ที่จะพาพวกเราออกจาก รูปแบบการศึกษาแบบดั้งเดิมที่หลายท่านบอกว่า “เกรียนกันมาตั้งแต่นโยบาย” ที่โฟกัสความรู้และประสบการณ์ได้ไม่มากเท่าที่ควร เพราะหลงประเด็นตั้งแต่นิยามเกี่ยวกับคนมีความรู้ คนมีคุณภาพ คนมีวินัย และคนที่เป็นคนในมุมมองนโยบายการศึกษา
เชื่อเถอะครับว่า… ถ้าผลการประเมินทักษะและความรู้ไม่ได้รับการยอมรับแบบ TOEFL… วังวนการศึกษาที่อยากปฏิรูปก็ได้แต่พูดพล่ามกันไปวันๆ เท่านั้น!
ผมเชื่อแบบนั้นจริงๆ!!!
อ้างอิง
https://www.ets.org/toefl/research/topics/design
https://www.ets.org/Media/Research/pdf/RR-03-16.pdf
