ปัญหาสิ่งแวดล้อมประเด็นใหญ่ที่สุดเรื่องหนึ่งที่หลอกหลอนมนุษยชาติมากที่สุด คงจะเป็นปัญหาขยะที่มนุษย์เรานั่นแหละที่ผลิตและสร้างขึ้นจนกระทบตัวเอง ประเด็นก็คือ… ขยะเกิดตลอดเวลาจากชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะขยะจากอาหารตั้งแต่ภาชนะบรรจุภัณฑ์ ไปจนถึงส่วนที่เหลือเพราะกินไม่ได้ หรือแม้กระทั่งอาหารเหลือจะกิน เพราะกินไม่หมด
ขยะอาหารเป็นปัญหาที่หลายประเทศทั่วโลก รวมถึงองค์กรระหว่างประเทศให้ความสำคัญ เพราะการเน่าเสียของอาหารปล่อยก๊าซมีเทนที่มีศักยภาพเป็นก๊าซเรือนกระจก หรือทำให้โลกร้อนมากกว่าคาร์บอนไดออกไซด์กว่า 25 เท่า ในแต่ละปีจะมีขยะอาหารที่ถูกต้องฝังกลบ ประมาณ 1,300 ล้านตัน ซึ่งก่อให้เกิดมลพิษคิดเป็น 8% ของก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดที่ปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศ
ในปัจจุบันมีจำนวนประชากรทั่วโลกที่ต้องเผชิญกับความหิวโหย ถึง 870 ล้านคน ในขณะที่แต่ละปีทั่วโลก มีอาหารที่ยังรับประทานได้ถูกทิ้งจำนวนมหาศาล เฉพาะสหรัฐทิ้งอาหารที่ยังรับประทานได้จากซูเปอร์มาร์เก็ตกว่า 60 ล้านตัน
UNDP หรือองค์การพัฒนาแห่งสหประชาชาติ ได้กำหนดให้ขยะอาหาร เป็นหนึ่งในเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน ในปี ค.ศ. 2030 โดยเฉพาะขยะอาหารที่เกิดจากการจำหน่ายและการบริโภคทั่วโลกจะต้องลดลง 50% จุดมุ่งหมายแรกคือการพัฒนาเครื่องมือและตัวชี้วัดปริมาณของการ สูญเสียอาหารและขยะอาหาร
จากข้อมูลของกรมควบคุมมลพิษระบุว่า ขยะอาหาร คิดเป็น 64% ของขยะทั้งหมด แต่มีการนำขยะอาหารไปใช้ประโยชน์น้อยมาก เนื่องจากเทศบาลส่วนมากไม่มีการแยกขยะ… กรุงเทพมหานครเองก็รีไซเคิลขยะอาหารได้เพียง 2% เท่านั้น ที่เหลือจะนำไปกำจัดโดยวิธีการฝังกลบรวม ที่ไม่มีระบบการจัดการแบบถูกสุขาภิบาล… แต่ภาคเอกชนไทยกลุ่มค้าปลีก โรงแรม ภัตตาคารก็เริ่มรวมกลุ่มขับเคลื่อนการลดปริมาณขยะอาหาร และนำอาหารส่วนเกินที่ยังมีคุณภาพดี ไปบริจาค
โดยส่วนตัวผมเห็นด้วยกับประเด็นขยะอาหารที่เน่าเสียเป็นปัญหาใหญ่ โดยเฉพาะการพัฒนาระบบคัดแยกขยะที่ปนเปื้อนขยะอาหารเน่าเสีย ซึ่งกลไกการคัดแยกขยะทั้งแบบกึ่งอัตโนมัติ และแบบอัตโนมัติที่มีใช้อยู่ในปัจจุบัน… ไม่สามารถจัดการขยะคลุกเศษอาหารเน่าเสียได้จนถึงขั้นระบบล้มเหลวก็มี… และนั่นทำให้ขยะส่วนใหญ่ไม่สามารถรีไซเคิลได้จนกลายเป็นภูเขาขยะอยู่ทั่วโลกอย่างในปัจจุบัน
ที่น่าเศร้าก็คือ… ขยะอาหารที่ปนไปกับขยะพลาสติกและขยะอื่นๆ เหม็นเน่ากลายเป็นขยะพิษและสร้างผลกระทบแทบจะทุกมิติ… โดยส่วนตัวผมเสนอในหลายวงสนทนาว่า… ขยะอาหารไม่ควรจะมาอยู่ในถุงหรือในถังขยะหน้าบ้านปนกับขยะแห้งอื่น โดยให้จัดการด้วยกลไกสุขาภิบาลในครัวเรือนแบบเดียวกับอุจจาระและปัสสาวะ น่าจะทำให้อะไรๆ ในวงจรขยะดีขึ้นกว่านี้ได้… เพราะส่วนที่คนกินไปย่อมกลายเป็นอุจจาระ เลยต้องจัดการแบบอุจจาระ และส่วนที่กินไม่หมด ก็ควรจัดการแบบอุจจาระ เพราะนั่นเป็นวัตถุดิบผลิตอุจจาระชัดๆ
มองเป็นขยะได้ยังไงก็ไม่ทราบ!!!
#FridaysForFuture ครับ!
อ้างอิง
