อุตสาหกรรมการศึกษาซึ่งเป็นระบบนิเวศเพื่อให้บริการความรู้และทักษะแก่เยาวชน รวมทั้งผู้ใหญ่ที่ต้องการเพิ่มความรู้และทักษะอย่างรวดเร็วเชื่อถือได้ จนเห็นกิจกรรมทางการศึกษาเป็นการเรียนการสอน และ การรับรองทักษะความรู้ทั้งของผู้เรียนและผู้สอนให้น่าเชื่อถือ และ ทักษะความรู้ที่เรียนมาก็ถูกนำใช้เพื่อบรรลุเป้าหมายและวัตถุประสงค์ขององค์ความรู้นั้น
อุตสาหกรรมการศึกษาในกระแส Technological Disruption ซึ่งระบบนิเวศทางการศึกษาถูกเปลี่ยน “แนวทางและวิธิการใช้ทักษะความรู้” อันหมายถึงเป้าหมายสุดท้ายทางการศึกษาในตลาดแรงงานซึ่งต้องการแรงงานที่มีความรู้และทักษะต่างไปจากเดิม อันเนื่องมาจาก “บทบาทของเทคโนโลยี” ที่เปลี่ยนแปลงแทบจะทุกอย่างให้ต่างไปจากเดิม
ประเด็นก็คือ กิจธุระใดก็ตามที่เทคโนโลยีเข้าไปมีบทบาทได้ มักจะถูกเทคโนโลยี “ทำลายข้อจำกัดเดิม” ซึ่งจะเห็นเรื่องยากกลายเป็นเรื่องง่าย… เรื่องชักช้าผิดพลาดง่ายก็จะกลายเป็นเรื่องรวดเร็วแม่นยำกว่าเดิม ซึ่งประสิทธิภาพและคุณภาพโดยรวมจะถูกยกระดับขึ้นไปอีกขั้น
การไหลบ่าของ EdTech หรือ Education Technology จึง Disrupted ระบบนิเวศทางการศึกษาแบบดั้งเดิมที่เคยเป็นมาไปตลอดกาล ทั้งในกระบวนการเรียนสอนและการพัฒนาทักษะ… ทั้งในกลไกการรับรองและยืนยันความรู้ทักษะ ซึ่งแต่เดิมมัดรวมเป็นแผนการศึกษาและแบ่งแยกเป็นสาขาวิชา โดยผู้เรียนต้องผ่านกระบวนการเรียนรู้ที่นักการศึกษาออกแบบเส้นทางไว้ตามเงื่อนไขเท่านั้น จึงจะได้รับการรับรองว่ามีความรู้และทักษะอันพึงประสงค์ ก่อนจะออกประกาศนียบัตรรับรองให้… ซึ่งมีจุดอ่อนหลายประเด็นกลายเป็นช่องว่างให้ Education Technology แทรกเข้ามาทำลายจุดอ่อนเดิมให้หายไป…
โดยเฉพาะความยืดหยุ่นที่ผู้เรียนและผู้สอน ถูกกำหนดให้มาทำกิจกรรมการเรียนการสอนร่วมกันตามปฏิทินทางการศึกษา ซึ่งเวลาที่ใช้เพื่อกิจกรรมการเรียนการสอนจริงๆ สำหรับหลักสูตรหรือรายวิชาหนึ่งๆ ไม่ได้ต้องการเวลามากมายอะไร ในขณะที่มีการใช้เวลาไปกับการรอเพื่อให้ “คิวกิจกรรม” ลงตัวตามเงื่อนไขที่สุด… กลับถูกใช้ไปมากกว่าสองในสามของวัน และยังไม่ถูกใช้ให้ครบทุกวันในแต่ละสัปดาห์ ซึ่งสูญเสียเวลาไปในแต่ละปีอย่างน่าเสียดาย
Education Technology ที่มุ่งเป้าเพื่อดึงเวลากลับมาคืนให้ทุกคนในระบบนิเวศทางการศึกษา จึงถูกออกแบบให้สามารถ “ส่งมอบบริการทางการศึกษา และ การรับรองผลการศึกษา” ได้ง่ายและบ่อยเท่าที่ผู้เรียนต้องการ และ ได้บ่อยได้มากเท่าที่ผู้เรียนมีความสามารถในการบรรลุวัตถุประสงค์การเรียนรู้ฝึกฝนอย่างที่ต้องการ… โดยมีแนวคิดที่เรียกว่า Micro Credentials หรือ หลักฐานทางการศึกษาย่อย ซึ่งย่อยได้ถึงขั้นเก็บเป็นบันทึกการเรียนรู้รายชั่วโมง สะสมเป็นข้อมูลประจำตัวบุคคล ถึงขั้นสามารถตรวจสอบย้อนกลับทั้งหมดได้ทุกที่ทุกเวลา
เอกสารสนับสนุนแนวคิด Micro Credentials ทั่วโลกต่างก็มองวิสัยทัศน์ในการใช้กลไก Micro Credentials เพื่อการพัฒนาอาชีพและวิชาชีพ โดยความรู้และทักษะในเส้นทางการเรียนรู้ของแต่ละบุคคล จะได้รับการยอมรับ และ นำใช้เป็นใบเบิกทางสู่เส้นทางอาชีพที่มีคุณค่าสำหรับทุกคน
ส่วนแนวคิดการใช้ Micro Credentials ในระดับอุดมศึกษา หรือ Higher Education ต่างก็เชื่อว่า… Micro Credentials จะทำให้ “การจัดการคิวกิจกรรมการเรียนรู้ของนักศึกษา” ยืดหยุ่นกับการบริหารเวลาและโอกาสมากขึ้นมาก… และยังเชื่อมต่อโอกาสเชิงบูรณาการให้ปรัชญาการศึกษาตลอดชีวิต หรือ Lifelong Learning เกิดขึ้นได้จริงและมอบโอกาสให้ทั้งนักศึกษาและสถาบันได้ดีกว่าเดิม
กรณีการใช้ Micro Credentials โดยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี หรือ มจธ. หรือ เทคโนบางมด ซึ่งผู้บริหารของมหาวิทยาลัยภูมิใจกับผลสำเร็จของกิจกรรมการศึกษาที่ได้เปลี่ยนแปลงและส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้ โดยมีอาคารการเรียนรู้พหุวิทยาการ หรือ The Multidisciplinary Learning Exchange Building หรือ ตึก LX ซึ่งได้สร้างสภาพแวดล้อมใหม่ๆ เพื่อรองรับแนวคิดการจัดการเรียนรู้รูปแบบใหม่ในเทคโนบางมด โดยจัดการบนแนวคิด Micro Credential หรือ MC ถึงขั้นตอบสนองการเรียนรู้ตลอดชีวิตได้แล้ว
ไม่ลงรายละเอียดน๊ะครับ… เพราะถึงจะแจกแจงอะไรไว้ตรงนี้ ก็จะกลายเป็นข้อมูลล้าสมัยอยู่ดี!
References…
