ลูกหม้อ หรือ คนเก่าแก่ขององค์กรผู้อยู่มานาน และ ทำงานมาเยอะ… ความก้าวหน้าในอาชีพการงาน และ คุณค่าที่คนๆ นั้นทำให้องค์กรย่อมจะปรากฏเด่นชัดในหลายๆ ด้าน ซึ่งหลายๆ ด้านที่ว่าก็มักจะหมายถึง “ประสบการณ์หลากหลาย” ถึงขั้นที่หลายคนถูกพิจารณาให้เลื่อนขั้นไปเห็นหัวหน้าผู้ต้องดูแลทั้งงานของตัวเอง และ งานของสมาชิกทีมที่ผลงานจะถูกประเมินเป็นก้อนเดียวภายใต้ความรับผิดชอบเต็มของตน… และกับบางคนในบางโอกาสอาจจะไปไกลถึงขั้นถูกเตรียมให้เป็น Successor เพื่อสืบทอดภาระกิจขององค์กรในฐานะสมาชิกผู้มีส่วนสำคัญในการตัดสินใจ และ สั่งการในทีมบริหาร… ซึ่งก็จะถูกใช้ให้ทำงานยากๆ ต้องแก้ปัญหาใหญ่ๆ และ ซับซ้อน รวมทั้งถูกส่งไป Re-Skill และ Up–Skill จนตารางชีวิตแน่นเอียดไปหมด… ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจะผ่านไปได้ไม่ยาก จนกระทั่งกลับมาทำงานกับ “เพื่อร่วมงานเดิม” ที่สถานะหัวหน้า–ลูกน้องได้เปลี่ยนความสัมพันธ์ และ สายสัมพันธ์ให้แปร่งไปจากเดิม… ซึ่งแววของ “หัวหน้าใหม่ แต่ใบหน้าเดิม” หลายคนมักจะหม่นหมอง ขลุกขลัก และ ใช้หลายอย่างเพื่อปรับตัวกับบทบาทใหม่ในที่ทำงานเดิม
อย่างไรก็ตาม… การรับบทบาทใหม่ที่เติบโตก้าวหน้าขึ้น และ ได้รับผิดชอบนำการตัดสินใจ และ ได้ผลักดันเป้าหมายที่ใหญ่ขึ้น ล้วนถือเป็นโอกาสอันมีค่าทั้งกับตนเอง และ องค์กรที่ตนทุ่มเททำงานด้วยมานานเสมอ… แต่ก็เป็นคนละประเด็นกับ “ความท้าทายในฐานะหัวหน้ามือใหม่” ที่ต้องปรับตัวเองกับมุมมองใหม่ในองค์กร โดยเฉพาะมุมมองต่อเพื่อร่วมงานที่เปลี่ยนมาเป็น “ลูกน้อง” ซึ่งในหลายวัฒนธรรมองค์กรถือว่าอ่อนไหวต่อความขัดแย้งภายในรอบใหม่อยู่ด้วย
Victor Prince ในฐานะโค้ชนักบริหาร และ ผู้เขียนหนังสือ The Camino Way: Lessons in Leadership from a Walk Across Spain และ Lead Inside the Box: How Smart Leaders Guide their Teams to Exceptional Results แนะนำว่า… เมื่อคุณถูกเลื่อนตำแหน่งให้เติบโตขึ้นเป็นผู้นำในที่ทำงานเดิม จงระวังให้มากกับ “การมี และ การใช้อำนาจ” ในหน้าที่ๆ ที่รับผิดชอบใหม่… โดยเฉพาะ
- การใช้อำนาจเพื่อประโยชน์ตน
- การใช้อำนาจไปทำแต่เรื่องที่ตนเองชอบ หรือ โปรดปราน
- การใช้อำนาจปนเล่ห์เหลี่ยมแบบเล็งผลเลิศโดยใช้คน และ ทรัพยากรไปเพิ่มพูนอัตตาตน
นอกจากนั้น… คำแนะนำของ Victor Prince เกี่ยวกับการปรับตัวของผู้นำมือใหม่ที่เพิ่งได้สัมผัส “อำนาจ” ยังย้ำว่า… อย่าพึ่งพาอำนาจให้มากเกินไปจนละทิ้งความสามารถ และ ความเก่งกาจฉลาดเฉลียวของตัวเอง ซึ่งมักจะปรากฏเป็นพฤติกรรมชี้นิ้ว และ จุกจิกแบบที่เรียกว่า Micromanagement กับเพื่อนร่วมงาน และ ลูกน้องใหม่… แต่ต้องใช้คนให้เป็น และ สั่งงานให้เป็น เพื่อไม่ให้ตัวเองต้อง “ทำเองทุกอย่างคนเดียว” ที่เวลาทำงานจริงไม่เคยนำใครได้เพราะสั่งงาน หรือ มอบหมายงานไม่เป็น รวมทั้งไว้ใจคนอื่นไม่เป็นจนลำบากอยู่คนเดียว… ซึ่งคำแนะนำในการใช้อำนาจจาก Victor Prince ที่สำคัญจึงมีอยู่เพียงเทคนิคเดียวคือ… จงหัด “ใช้อำนาจทางอ้อม” ให้เป็นโดยไม่เอาแต่สั่งคนอื่น หรือ รวบงานมาถมตัวเองเพราะ “นำไม่เป็น” และ จงหลีกเลี่ยงที่จะ “อวดอ้างความเป็นหัวหน้า หรือ เจ้านาย” เพื่อพาตัวเองเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาที่ต้องช่วยกันแก้ไขหลายคน เพราะคุณจะกลายเป็นปัญหาที่คนอื่นต้องมาแก้ไขนั่นเอง…
References…
