ในโมเดลธุรกิจขายสินค้าเอากำไรแบบ SME… ซึ่งการขยายธุรกิจที่หมายถึงความพยายามในการเพิ่มยอดขาย และ เพิ่มส่วนแบ่งทางการตลาดนั้น นอกจากจะต้องผลิตสินค้าเพิ่มให้มากแล้ว SME ยังต้องเพิ่มกลไกการขายสินค้าด้วยโมเดลการขยายกิจการหลายรูปแบบ เพื่อให้เกิดการผลิตมาก ขายได้มาก กำไรก็มากตามกันไป…
เทคนิคเก่าแก่อย่างการหาตัวแทนขาย เพื่อเพิ่มยอดขายโดยไม่ต้องลงทุนอะไรอื่นอีกนอกจากผลิต ดูเหมือนจะเป็นวิธีเพิ่มยอดขาย และ วิธีเพิ่มส่วนแบ่งทางการตลาดของธุรกิจที่มีศักยภาพในการผลิตที่ใช้กันมานาน จนมีธุรกิจที่ตั้งขึ้นเพื่อเป็นตัวแทนขาย หรือ เป็นตัวแทนจำหน่ายโดยเฉพาะมากมาย
ประเด็นก็คือ… โมเดลตัวแทนจำหน่ายสินค้าในหลายกรณี ไม่ได้มีอะไรตรงไปตรงมาแบบเอาสินค้าไปช่วยขายแบ่งรายได้กันอย่างยุติธรรมและชื่นมื่นกันหมด แบบของมาเงินไป หรือ กำไรมีสั่งของเพิ่ม ซึ่งโมเดลระดับแนวคิดขนาดนั้น ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเหลือเชื่อไปแล้วในปัจจุบัน แม้กลไกนี้จะยังมีอยู่ แต่ก็มักจะเป็นกลไกดั้งเดิมที่อยู่ตัวกันมานาน… เพราะกลไกการเป็นตัวแทนจำหน่ายในโลกการค้าที่เป็นจริงนั้น ซับซ้อนในรายละเอียด ตั้งแต่เอกสารสั่งซื้อไปจนถึงเงื่อนไขเครดิตการค้า และ อะไรอีกมาก… ซึ่งธุรกิจที่ทำมาค้าขายร่วมกันจนกลายเป็นห่วงโซ่คุณค่าของสินค้าชิ้นเดียวกันได้ในระดับเกื้อกูลกันมายาวนานได้นั้น… ความเป็นมืออาชีพในการทำมาค้าขายเท่านั้นที่จะพากันอยู่รอดจนร่ำรวยรุ่งเรื่องไปด้วยกัน
ในขณะเดียวกัน “โฆษณาหาตัวแทนจำหน่าย” ของสารพัดสินค้าที่มีอยู่เกลื่อนอินเตอร์เน็ต และ เกลื่อนโซเชียลมีเดียจนเข้าข่ายกลุ่มโฆษณาขยะมากมายในปัจจุบันนั้น… ส่วนหนึ่งไม่ได้เป็นโมเดลตัวแทนจำหน่ายเพื่อช่วยกันขยายโอกาสทางธุรกิจ แบบต้องการหาตัวแทนจำหน่ายจริงๆ มาเป็นกลไกให้ธุรกิจเลย แต่เป็นเพียง “โมเดลการขายส่ง” ที่อ้างการเป็นตัวแทนจำหน่าย ซึ่งบางกรณีก็มีคนสนใจติดต่อขอใช้เงื่อนไขตัวแทนจำหน่ายซื้อสินค้าอยู่บ้าง แต่สุดท้ายก็ไม่ง่ายที่จะให้คนที่มาขอเป็นตัวแทนจำหน่าย จะสามารถช่วยเพิ่มยอดขายให้สินค้าได้อย่างยั่งยืน… โดยเฉพาะคนตกงานเหลือทางเลือกไม่มาก ที่อยากลองหาสินค้าไปขายกับเขาบ้างในลักษณะตัวแทนจำหน่าย แต่ไม่มีพื้นประสบการณ์ค้าขาย หรือ แม้แต่ไม่เข้าใจโมเดลการค้าก็มาก
ที่จะบอกมีสองประเด็นคือ… สำหรับผู้ที่ต้องการเป็นตัวแทนจำหน่ายรายใหม่ โดยเฉพาะมือใหม่… จำเป็นต้องรอบคอบกับการรับบทบาทตัวแทนจำหน่ายใหม่ที่ต้องใส่เงินทุน และ เวลาอันมีค่าลงไปกับความพยายามที่จะเข้าสู่อาชีพค้าขาย… และให้สนใจ “ตลาดกับลูกค้า” ให้มากกว่าโฆษณาชวนเคลิ้มที่ทำให้เชื่อว่า จะมีสินค้าขายง่ายกำไรดีมาค้ำชูอาชีพรายได้ใหม่สำหรับคนที่ค้าขายไม่เป็น
ส่วนท่านที่มีสินค้าในมือ และ ต้องการตัวแทนจำหน่ายมาช่วยขาย… เบื้องแรกที่ต้องคิดก็คือ ควรให้นิยามตัวแทนขาย “เป็นเพื่อนร่วมงาน” ไม่ใช่แค่คนที่ทำให้สินค้าขายได้อีกหนึ่งลัง ซึ่งไม่ยั่งยืน และ ไม่มีทางช่วยให้ยอดขายเติบโตในระยะยาวได้เลย… ส่วนกรณีหาตัวแทนขายแบบหมกเม็ดแต่ต้น หรือ จ้องตีหัวเข้าบ้านกับมือใหม่อยากขายของ ซึ่งมีมากเหลือเกินในโซเชียลมีเดียที่คนส่วนใหญ่พูดความจริงส่วนเดียวเท่าที่จะเป็นประโยชน์กับตน… ขอข้ามที่จะวิพากษ์และพูดถึงครับ!!!
