การมาถึงของยุคดิจิทัล และ การเกิด Digital Transformation โดยปริยายที่ส่งผลถึงการดำเนินงานขององค์กรทุกรูปแบบต้องปรับไปใช้ “วัฒนธรรมดิจิทัล หรือ Digital Culture” ที่เกี่ยวข้องกับเครื่องมือทางดิจิทัลทุกรูปแบบ และ เทคโนโลยีที่สัมพันธ์กันอีกมากมาย… ซึ่งเครื่องมือทางดิจิทัล หรือ Digital Tools และ สารพัดเทคโนโลยีนี่เอง ได้ทำให้องค์ในปัจจุบันต้องการแรงงานทักษะสูง และ มีประสบการณ์กับเครื่องมือทางดิจิทัลและเทคโนโลยีเฉพาะทางเพิ่มขึ้นมากมาย และ หลายองค์กรสรรหาบุคลากรตามความต้องการได้ไม่ง่าย ถึงขั้นปรากฏ “ตำแหน่งงานว่าง” เกิดขึ้นทั่วโลก ท่ามกลางตัวเลขคนว่างงานอยู่ทั่วโลกเช่นกัน
ประเด็นก็คือ… ตำแหน่งงานว่างเกือบทั้งหมดเป็นงานที่ต้องแรงงานทักษะสูงในกลุ่มคนที่มีความสามารถพิเศษ หรือ มีพรสวรรค์ หรือ Talent… โดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีความสามารถพิเศษหลายมิติ หรือ Multidimensional Talent ที่เก่งหลายด้าน และหรือ เชี่ยวชาญหลายเรื่อง… ซึ่งการขาดแรงงานและสมาชิกทีมที่มีความสามารถพิเศษเหล่านี้ ทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่เรียกว่า Talent Gap หรือ ช่องว่างด้านทักษะความสามารถขึ้นในองค์กร
ปัญหาก็คือ… Talent Gap หรือ ช่องว่างด้านทักษะความสามารถในองค์กร มีแนวโน้มที่จะเป็นอุปสรรค และ ขัดขวางการเติบโต และ พัฒนาการขององค์กรอย่างชัดเจน และ ในหลายองค์กรยังกระทบถึงขวัญกำลังใจต่อพนักงานส่วนใหญ่ที่ต้องการคำแนะนำ และ คนนำ… เพื่อข้ามผ่านงานที่พวกตนไร้ทักษะ และ รู้น้อยเกินกว่าจะทำให้สำเร็จ หรือ ไม่มั่นใจว่าจะทำได้สำเร็จ
ข้อมูลจากผู้บริหารระดับสูงของ ManpowerGroup ซึ่งเชี่ยวชาญการสรรหา Talent ให้องค์กรในสหรัฐอเมริกามานานหลายปีพบว่า… ปี 2023 เป็นปีที่ตัวเลข Talent Gap ที่พวกเขาสำรวจพบพุ่งขึ้นแตะ 38% เหมือนที่เคยเกิดขึ้นในปี 2015… โดยกลุ่มที่เกิด Talent Gap มากที่สุด 3 อันดับแรก คือ Digital Transformation… Green Energy และ Healthcare
เสียดายครับที่ประเทศไทยไม่มี “การสำรวจงานว่าง” อย่างเป็นทางการรายงานเป็นสถิติเอาไว้… แต่การสำรวจมาดูเฉยๆ ก็เปล่าประโยชน์อยู่ดีถ้าโปรแกรมพัฒนาทักษะแรงงานยุคดิจิทัลยังทำกันได้เท่าที่ทำได้อยู่ในปัจจุบัน
References…
