ในภาวะสงครามและการรบพุ่งในทุกสงครามและสมรภูมิ ธรรมชาติของสงครามจะมีหลายอย่างที่เหมือนๆ กันหมด ไม่ว่าจะเป็นสงครามระหว่างชาติพันธ์ ชนชั้น หรือ แว่นแคว้นใดกับเชื้อชาติไหน ในยุคไหนสมัยไหน… เล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงในการศึก หรือ กลยุทธ์ในสงครามทุกความขัดแย้ง มักจะลึกลับซับซ้อน และ ซ่อนเงื่อนเพื่อเอาชนะศึกต่อศัตรูให้ได้… ซึ่งนักกลยุทธ์ทั้งโลกล้วนศึกษากลยุทธ์การทำศึกบนความเข้าใจเดียวกันทั้งหมด… ไม่ต่างกัน
กรณีสงครามยูเครน–รัสเซีย จึงเป็นอีกหนึ่งสงครามที่ได้เห็น “ชั้นเชิง–เล่ห์เหลี่ยม” ของสงคราม ซึ่งคู่ขัดแย้งมีความแตกต่างกันด้านแสนยานุภาพ หรือ จะเรียกว่าจุดแข็งคนละแบบกันก็ได้… ซึ่งคู่สงครามได้ใช้จุดแข็งเข้าจัดการฝ่ายตรงกันข้ามได้อย่างน่าสนใจ
กรณีกองทัพรัสเซียซึ่งได้เปรียบด้านกำลังรบ และ เทคโนโลยีสงคราม… ได้ใช้กำลังรบที่เหนือกว่า “ศัตรู” โจมตียูเครนอย่างหนัก ซึ่งถือว่าเป็นการใช้ทรัพยากรที่เตรียมไว้เพื่อการนี้แบบจัดเต็ม ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่ายังสามารถจัดเต็มสุดๆ ได้อีกมากในสงครามที่แพ้ไม่ได้ครั้งนี้
ในขณะที่แนวรบของยูเครน ซึ่ง “กำลังรบทุกคน” ต่างช่วยกันลุกขึ้นต้านกองทัพรัสเซียเพื่อปกป้อง “บ้านและครอบครัว” ด้วยชีวิต… และ เอาคืนกองทัพรัสเซียด้วยข้อมูลข่าวสาร จนได้ความช่วยเหลือจากมิตรประเทศมากมาย ถึงขั้นเปิดแนวรบด้านเศรษฐกิจให้ “ศัตรูของของศัตรู เข้าเล่นงานศัตรู” จนเห็นการแทรกแซงทางเศรษฐกิจจากศัตรูของศัตรูอย่างสหรัฐอเมริกา และ พันธมิตร NATO… ถือโอกาสจัดการรัสเซียได้อย่างสาสมภายใน 100 ชั่วโมงแรกของสงคราม
แผ่นดินยูเครนเดิมที่กองทัพรัสเซียเอาชนะและยึดครองได้ด้วยการใช้กำลังรบ “เผด็จศึก” มาทั้งหมด จึงไม่ได้หมายความว่ารัสเซียจะชนะสงครามนี้ได้ง่ายๆ ถึงแม้ว่ารัสเซียจะสามารถทำสงครามยืดเยื้อได้อีกนาน และ “ชั้นเชิง–เล่ห์เหลี่ยม หรือ กลยุทธ์การศึก” ในสงครามครั้งนี้… ยังไม่ถูกนำมาใช้อีกมาก
ประเด็นที่น่าสนใจก็คือ… มือที่สามในสงครามยูเครน–รัสเซีย ซึ่งก็คือสหรัฐอเมริกานั่นเองที่ชัดเจนว่า “สนับสนุนสงคราม” ด้วยการเคลื่อนไหวเป็นแกนนำให้สงครามครั้งนี้ “เกิดศึก” ภายใต้หน้าฉากของการสนับสนุนยูเครนให้อยู่ในฐานะที่จะต่อรองกับรัสเซีย… แต่การสนับสนุนที่กำลังเดินทางไปไม่ถึงยูเครน และ แนวรบด้านเศรษฐกิจได้ถูก “ตัดขาดทุน” ไปแล้วอย่างสมบูรณ์สำหรับรัสเซีย… หน้าฉากการรบในยูเครนจึงหนักหน่วงขึ้นอย่างน่าหวั่นไหวสำหรับพลเมืองยูเครน หรือ แม้แต่กำลังรบของยูเครนที่รบกับทหารรัสเซียเพื่อรอปาฏิหาริย์…
ในขณะที่วิกฤตนิวเคลียร์บนแผนดินยูเครนที่เกิดได้เพียงแรงระเบิด หรือ อุบัติเหตุทำให้โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ในยูเครนเกิดรั่วไหลเกินควบคุมเพียงโรงเดียวในจำนวนทั้งหมด 4 โรง ที่ยังเดินเครื่องอยู่… ซึ่งไม่ว่าจะทหารรัสเซียทำโรงไฟฟ้านิวเคลียร์รั่ว หรือ กำลังรบฝั่งยูเครนทำรั่ว หรือแม้แต่ “มือที่สาม” ทำรั่ว… ชะตากรรมที่จะเกิดบนแผ่นดินยูเครนก็คงหนักหน่วงยิ่งกว่าใครในสงครามครั้งนี้…
ประเด็นก็คือ… วิกฤตนิวเคลียร์แบบยิงหัวรบนิวเคลียร์ใส่กันไม่ได้น่ากลัวเท่ากับ “การระเบิดของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์” เพื่อจัดการสงครามให้มีฝ่ายชนะ–ฝ่ายแพ้ด้วยชั้นเชิงเล่ห์เหลี่ยมที่หวังผลได้ของ “ฝ่ายที่ได้ประโยชน์” ซึ่งอาจจะไม่ใช่คู่สงครามที่ต่างฝ่ายได้แพ้ในสงครามไปแล้วไม่ต่างกัน… แล้วฝ่ายไหนชนะสงครามกันหละ?
References…
