ในสังคมยุค Disruption สิ่งที่ยากที่สุดคือการตามให้ทันการเปลี่ยนแปลง… ที่เราไม่รู้ว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง แถมยังไม่เข้าใจด้วยว่าเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน
เรื่องที่จะเล่าวันนี้เป็นเรื่องเกิดขึ้นกับตัวเอง ซึ่งผมเซ็ตตารางงานตั้งแต่ 2 สัปดาห์สุดท้ายของเดือนธันวาคมปีที่แล้วยาวมาถึง 2 สัปดาห์แรกของเดือนมกราคมปีนี้… และผมตั้ง OKRs ไว้ว่า จะทำงาน Programming ให้ reder.red, crearea.co และ properea.com ที่ผมตั้งเป้าจะให้เป็นเครื่องมือ Digital Marketing พื้นฐานแบบเสริมแรงกันและกัน ภายใต้ Vision, Do one Done more
ในแผนผมจะใช้เวลา 120-150 ชั่วโมงในการทำงานทั้งหมดของเฟสนี้… ข่าวร้ายก็คือ ผมทำงานได้เพียง 30 เปอร์เซ็นต์โดยใช้เวลาทั้งหมด 150 ชั่วโมงหมดไปแล้ว ซึ่งนอกจากงานจะไม่เสร็จแล้ว ทั้งหมดยังเละตุ้มเป๊ะ… ที่ 0% กับ 30% แทบไม่มีอะไรต่างกัน
ผมพบปัญหาหนึ่งตลอด 4 สัปดาห์ที่ผ่านมาในการทำงานที่ผมเคยทำได้ง่ายมากก็คือ… ความรู้และวิสัยทัศน์ของผมเก่าเกินไป จนงาน Coding เละเทะที่แม้แต่ตัวเองก็ยอมรับไม่ได้… ผมจึงเสียเวลาไปกับการ ReLearn จนทำให้งานล่าช้ามากในช่วงท้ายๆ
ผมไม่ได้กังวลที่งานไม่เสร็จตามเป้า… และผมสนุกกับการ ReLearn, ReSkill, UpSkill และเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เสมอ… ปัญหาที่ผมเจอก็คือ ความรู้เก่าที่ผมเคยใช้ทำมาหากินมานาน ทำให้ผมเสียเวลาทดลองและทดสอบเปรียบเทียบ… ของเก่าที่เคยมั่นใจ กับของใหม่ที่ต้องเรียนเพิ่ม
ซึ่งนั่นเสียเวลาเปล่าประโยชน์อย่างแท้จริง!
ประเด็นก็คือ ผม ReLearn จากการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มากมาย… แต่ไม่ได้ใช้สิ่งที่เรียนรู้มาใหม่ ReSkill และ UpSkill ให้ตัวเอง… ผมยังใช้ทักษะหรือ Skill จากความรู้เดิมๆ จนงานที่ออกมากลายเป็นความยุ่งเหยิงอย่างน่าขัน
คำถามคือ… อะไรคือหัวใจของการเรียนรู้ตลอดเวลาและตลอดชีวิต… คำตอบอยู่ที่เรียนรู้แล้วต้องเอาไปใช้ประโยชน์ ถ้าความรู้ใหม่มีไว้เรียนและรู้ แล้วก็กลับไปใช้ความรู้เก่าและทักษะเดิมอยู่เหมือนเดิม… ความรู้ใหม่ที่รู้มาก็ไร้ค่า
วงจรการเรียนรู้ตลอดเวลาจึงต้องการการเรียนรู้จนเข้าใจ นำความรู้ไปใช้ประโยชน์ได้… แล้ว Unlearn ด้วยการหยุดเชื่อว่า สิ่งที่เคยเรียนรู้มาคือที่สุดของทักษะและความรู้… แล้วเริ่ม Relearn เพื่อหาองค์ความรู้ใหม่ มาทดแทนความรู้เดิมๆ และทักษะเก่าๆ ที่เคยภาคภูมิและยึดติด
ถึงตรงนี้ผมเข้าใจคำกล่าวของ Alvin Toffler ไปอีกขั้นแล้วครับ… The illiterate of the 21st century will not be those who cannot read and write, but those who cannot learn, unlearn, and relearn… คนที่ไม่รู้หนังสือในศตวรรษที่ 21 ไม่ใช่คนอ่านไม่ออกและเขียนไม่ได้ แต่เป็นคนที่ไม่สามารถเรียนรู้ ละวางความรู้เดิม แล้วเริ่มเรียนรู้ใหม่
โอยยย… โดน!
อ้างอิง
